(ur. w 1950 r.) polski paleontolog, ewolucjonista, profesor Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk i Uniwersytetu Warszawskiego, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.

Absolwent LO im. st. Staszica w Zgierzu z 1968 r. i biologii Uniwersytetu Warszawskiego z 1973 r. Najsłynniejszy polski paleontolog i odkrywca złóż skamieniałej flory i fauny w Krasiejowie. Stanowisko paleontologiczne w Krasiejowie jest jedynym w Polsce gigantycznym cmentarzyskiem zwierząt lądowych z początków ery dinozaurów, najbogatszym w szkielety obszarem wykopaliskowym w Europie i na świecie.

"Jest odkrywcą Eoplacognathus Zgierzensis - jednego z pierwotnych gatunków kręgowców, pochodzącego z okresu ordowickiego, czyli sprzed ok. 500 mln lat, którego nazwa została nadana oczywiście na cześć naszego miasta" ("Ilustrowany Tygodnik Zgierski" Nr 11/2008 artykuł pt. "Zasłużeni i Honorowi").

Otrzymał nagrodę Travelery 2008 w kategorii NAUKOWE ODKRYCIE ROKU za swoje odkrycie szkieletu pierwszego polskiego dinozaura.

Szef Wydziału Paleontologii Systematycznej i Ewolucyjnej w Instytucie Paleontologii PAN w Warszawie. Autor podręcznika "Dzieje życia na Ziemi", wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego.

Informacje w Wikipedii