Urodził się 17.07.1881 roku w Zgierzu. Był najmłodszym synem proboszcza ewangelickiego w Zgierzu Ernesta Wilhelma Bursche. Brat przyrodni biskupa Juliusza, teolog, historyk Kościoła, działacz narodowy i ekumeniczny, duchowny ewangelicko-augsburski.

W roku 1915 zesłany do Rosji, w 1918 więziony przez Niemców za opór wobec germanizacji szkolnictwa. Od 1929 r. prof. teologii i historii Kościoła na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. W roku 1939 aresztowany przez Niemców. Więzień obozów koncentracyjnych Sachsenhausen-Oranienburg i Mauthausen-Gusen, gdzie zmarł z wyczerpania 26.07.1940 r.

Tłumacz na język polski i wydawca Historii reformacji polskiej S. Lubienieckiego (t. 1-2, 1938-39). Główne prace: Program polskiego uniwersalizmu chrześcijańskiego (1927), Konkordaty (1930), Czynniki wyjaśniające bieg reformacji w Polsce (1932), Decydujący zwrot w życiu Jana Łaskiego (1934).

Na podst. nowej Encyklopedii Powszechnej PWN

"Biskup Kościoła Juliusz Bursche, pełniący funkcję także pierwszego proboszcza tej parafii, został aresztowany. On wytrwał we wierze w ostateczne zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią i dlatego nie zawahał się, by zostać męczennikiem wiary. W roku 1940 okupant więził także na Pawiaku jego brata prof. Edmunda Burschego. Oto wg relacji świadków: "Do więzienia przybywa szef policji Heinrich Himmler. W czasie przeglądu więźniów zwraca uwagę na brodę więźnia. Pyta o nazwisko. Pada odpowiedź: "Ksiądz profesor Edmund Bursche". Himmler reaguje ze złością: "Jeszcze jeden zdrajca!". Na te słowa profesor Bursche odpowiada: "Nie zdradziłem ani mego Pana Jezusa Chrystusa, ani mojej Ojczyzny". Ta odpowiedź wymagała prawdziwej wiary i odwagi. Na tym polega wielkość chrześcijańskiego świadectwa."

Fragment kazania biskupa Janusza Jaguckiego, wygłoszonego w kościele św. Trójcy w Warszawie w dniu 30. XII. 2001 r. w 220 rocznicę poświęcenia kościoła.