tel. 042 717 47 11

Dyrektor: Bożenna Piotrowicz

Istnieje od 1991 r. Godziny otwarcia poradni: Pn. Wt. Śr. Pt. w godz. 14.00-19.00

Wczesna interwencja to wczesne oddziaływanie medyczne i psychopedagogiczne na rozwój dziecka w wieku 0-6 lat.

Głównym zadaniem ośrodka jest wielokierunkowe wspieranie rozwoju dziecka nie w pełni sprawnego poprzez zapewnienie mu opieki lekarzy pediatrów, psychologów, pedagogów specjalnych, rehabilitantów. Zadaniem zespołu lekarskiego jest postawienie diagnozy i dopasowanie odpowiedniego programu pracy z dzieckiem (techniki terapeutyczne, rehabilitacyjne, itp.). Praca ta jest możliwa dzięki współpracy z rodzicami dziecka, którzy mają możliwość korzystania z fachowych porad psychologów i pedagogów.

Zgierski Ośrodek Wczesnej Interwencji przeznaczony jest dla dzieci z zaburzeniami rozwoju psychicznego, psychomotorycznego i umysłowego w wieku od 0-7 lat. Specjaliści ośrodka diagnozują dziecko i szczegółowo określają kierunek terapii.

Od 01.01.2004 r. w placówce działają dwie poradnie: poradnia rehabilitacyjna i poradnia zdrowia psychicznego ze wspomaganiem rozwoju. Zatrudniają grono specjalistów - lekarza pediatrę, neurologa dziecięcego, lekarza rehabilitacji ruchu, lekarza psychiatrii dziecięcej, rehabilitantów narządów ruchu, psychologa, logopedę, oraz pedagogów specjalnych w zakresie wspomagania dzieci ze sprzężonym kalectwem. Placówka realizuje terapię w systemie terapeutycznym (zajęcia z dziećmi i rodzicami z określoną częstotliwością) i konsultacyjnym (wizyty u wszystkich specjalistów, które pozwalają na określenie, poziomu rozwojowego dziecka, co umożliwia przygotowanie programu terapii).

Ośrodek ma pod opieką 127 pacjentów z terenu całego województwa łódzkiego. Przyjęcie dziecka odbywa się na podstawie skierowania od lekarza pierwszego kontaktu; świadczenia są bezpłatne (na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia). Pierwszeństwo korzystania ze świadczeń mają członkowie Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym (PSOUU).

Ośrodek Wczesnej Interwencji współpracuje na terenie Zgierza wraz z Poradnią Psychologiczno - Pedagogiczną, Przedszkolem Integracyjnym (Przedszkole nr 3), Szkołą Podstawową nr 1 i Specjalnym Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym. Na problemy zaburzeń rozwoju uczulani są pracownicy wszystkich placówek oświatowych w mieście - w Ośrodku mogą liczyć na fachową pomoc i poradę.

"Wczesna reakcja na wszelkie niepokojące zaburzenia w prawidłowym rozwoju dziecka jest bardzo ważna. Rodzice często lekceważą symptomy, a nie wynika to z ich złej woli, tylko z niedoinformowania. Rodzice dzieci niepełnosprawnych nie są w stanie samodzielnie poradzić sobie z problemem niepełnosprawności, nie potrafią zaakceptować dziecka, obwiniają się wzajemnie, szukają przyczyn choroby i cudownego środka na jej zwalczenie. A takich środków nie ma... natomiast jest wiele innych sposobów, aby pomóc dziecku. Rolą Ośrodka Wczesnej Interwencji jest więc nie tylko leczenie dzieci, ale i "wychowywanie" dorosłych, przygotowanie ich do trudnej roli rodziców dziecka niepełnosprawnego.

Najszybciej trafiają do poradni dzieci z uszkodzeniami genetycznymi, czyli takie, których upośledzenie widoczne jest już w chwili porodu. Tu rodzice najszybciej kontaktują się ze specjalistami. W innych przypadkach - np. porażeń psychoruchowych rodzice często nie widzą objawów, są wyciszani, uspokajani nawet przez samych lekarzy. Dziecko wygląda zdrowo, a że nie mówi? - z pewnością zacznie. Jest mało samodzielne? - nie, po prostu rozpieszczone, itp. W ten sposób dopiero, gdy maluch idzie do przedszkola widać jak duże ma braki w stosunku do rówieśników. Rodzice postanawiają natychmiast działać, ale dziecko ma już wówczas 4-5 lat i jego leczenie jest trudniejsze, niż np. dwu-trzylatka. Dlatego w przypadku opóźnień psychoruchowych ważny jest moment jak najszybszego działania.

Bez współpracy z rodzicami nie jest możliwe prowadzenie skutecznej terapii. Zapoznajemy ich z systemem opieki, oświaty, pomocy społecznej. Ważne jest także, aby rodzice zaakceptowali stan dziecka, jego drobne sukcesy, kolejne kroki w przód, aby stanowili dla niego oparcie. Zawsze staramy się być szczerzy z rodzicami - "osiągnięcia" zależą od stanu dziecka, jego pracy, pracy rodziny. Nie ma cudownego leku. Ale stopień nasilenia niepełnosprawności można niwelować i przygotować je jak najlepiej do życia w społeczeństwie.

Apeluję do rodziców - jeśli zauważycie jakiekolwiek sygnały świadczące o inności dziecka - opóźnienie mowy, czynności ruchowych, nadpobudliwość, wyraźne różnice miedzy rówieśnikami, to zgłoście się po pomoc. Obserwujcie uważnie dzieci, nie bójcie się zgłaszać do lekarza, nie bójcie się spotkania z innymi rodzicami. Trzeba patrzeć uważnie i natychmiast reagować. Wszystkie swoje obawy zgłaszajcie lekarzowi pierwszego kontaktu lub też bezpośrednio nam. Wczesne rozpoznanie problemu ułatwi jego rozwiązanie. Nie czekajcie, nie usprawiedliwiajcie zachowań dziecka przed sobą, bo cena chwilowego spokoju może okazać się zbyt wysoka. Obecne prawodawstwo tylko rodzicom przyznaje prawo do decydowania o sposobie leczenia dziecka, o kierowaniu go do takiej czy innej placówki rehabilitacyjnej, edukacyjnej. Poradnie czy przedszkola mogą wnioskować, wystawiać opinie, zaświadczenia, ale to rodzic decyduje o kształcie życia swego dziecka. Dlatego tak ważna jest wiedza opiekunów.

Zwracam się też z prośbą do poradni, do lekarzy pierwszego kontaktu - przysyłajcie do nas dzieci, reagujcie - nasza działalność w żaden sposób nie obciąża finansowo Waszych placówek, a mamy możliwość zapewnienia dzieciom ciągłej terapii i rehabilitacji."

Bożenna Piotrowicz